همه چی بستگی داره که زندگی رو از چه زاویه ای نگاه کنی اگه به طرفت از زاویه دلت نگاه کنی همیشه یه روشنایی بینتون وجود داره:

چقدر از ما حاضریم خودمونو برای هم فدا کنیم ؟ وقتی زندگی به جاهای سخت می رسه معلوم میشه چقدر همدیگه رو دوست داریم

اون موقست که تا آخر راه با هم میریم و از با هم بودن لذت میبریم

اون وقت دیگه سختیا هم شیرین میشه

اصلاً با هم پریدن لذت داره اگه آدم تنهایی بپره ممکن اوج بگیره ولی از اوج گرفتنش لذتی نمی بره

یادمون باشه حیوونا هم با هم زندگی میکنند ولی زندگی ما آدما باید خیلی با اونا فرق کنه و گرنه ...

 حیفه اگه بعضی از اونا زندگیشون از ما آدما زیباتر باشه